Ubrana była sugestywnie, ale nie wyzywająco, w T-shircie i w jeansach. Wyraz twarzy był poważny ale ani razu nie odezwała się i nie reagowała na jakąkolwiek uwagę czy akcję. A formy zaczepiania były przerόżne. Od bardzo niewinnych życzeń dobrego dnia i niewinne lecz nie proszone komplementy, przez gwizdy i seksualne komentarze, aż do osόb proszących ją agresyenie o imię czy o spotkanie, a wreszcie jednego wysokiego osobnika o rozwiniętych barach, ktόry w milczeniu dotrzymywał jej kroku przez przeszło 5 minut. Był to eksperyment wykonany przez organizację charytatywną Hollaback zajmującą się dokuczliwym publicznym zachowaniem mężczyzn wobec kobiet. Film zrobił furorę na kanale YouTube.
Każdy szanujący się mężczyzna przyglądający się temu filmowi odczułby na moment zawstydzenie z powodu zachowania codziennego swoje gatunku, a może nawet zastanawiałby się czy sam kiedyś choćby myślą, jeśli nie mową czy uczynkiem, popełnił takie wykroczenie wobec kobiety, choćby sprośną uwagą albo nieproszonym komplementem. Na pewno teraz dopiero odczuł jak to wygląda z punktu widzenia młodej kobiety samotnej na ulicach wielkiego miasta.
Oczywiście wielu mężczyzn pozwalało sobie na poważniejsze przekroczenia wobec kobiet niż w większości niewinnych zaczepek na ulicy. Parę lat temu Dominique Strauss-Khan, socjalistyczny kandydat na prezydenta Francji, został zatrzymany po oskarżeniu przez pokojόwkę hotelową o sugestywne seksualne zachowanie, co doprowadziło do szeregu poważniejszych skarg o napastliwym molestowaniu, a nawet gwałcie, przez dziennikarki i wolontariuszki partyjne we Francji. Okazało się że ten potencjalny mąż stanu traktował kobiety jako przedmiot dla swojej własnej przyjemności, nie licząc się zupełnie z ich wrażliwością na jego grubiańskie zapędy. W każdym razie ten szereg skandali zakończył jego karierę polityczną.
Jeszcze większe trzęsienie ziemi spowodowały oskarżenia, ktόre ujawnione zostały dopiero w tym roku o stałym upokarzaniu ambitnych aktorek, reżyserek i scenografek przez przeszło 20 lat przez właściciela Miramaxu, Harvey’a Weinstein’a. Zapraszał na spotkania, niby związane z ich zawodem, ktόre zamieniały się na potencjalne oferty zatrudnienia w zamian za usługi natury seksualnej. Tym ktόre odmόwiły podobnej oferty, nie tylko zagroził zniszczeniem kariery ale jeszcze założył specjalną agencję złożoną z byłych agentόw Mossadu, aby tropić i rozpracować te “niepokorne” kobiety, używając szantażu pod adresem ich rodzin, aby zatrzymały w tajemnicy zachowanie Weinstein’a. Po czasie, na zasadzie, “ja też”, aktorka po aktorce, łącznie z gwiazdami jak Angelina Jolie i Jennifer Lawrence, złożyły oświadczenia nie tylko o molestowaniu i nieprzyzwoitych ofertach, ale rόwnież o gwałtach. Okazało się, że przeszło 100 kobiet ze świata Hollywoodu było ofiarami jego lubieżności ale paniczny lęk przed brutalnym zachowaniem i mściwością tego filmowego magnata zapewniał mu zmowę milczenia na temat jego wyuzdanego zachowania. Dopiero odwaga tych pierwszych kobiet umożliwiła rozpoczęcie całego strumienia oskarżeń i komentarzy publicznych w prasie i w mediach społecznych ktόre wreszcie położyły kres jego wszechwładzy i doprowadziły do stracenia przez niego wszystkich jego dyrektorskich stanowisk we własnej firmie oraz odebranie mu tytułu szlacheckiego w Wielkiej Brytanii.
Ten strumień oskarżeń i komentarzy wnet zamienił się w kaskadę i objął inne postacie, najpierw w Hollywoodzie, a potem w innych krajach zachodnich, zarόwno w świecie filmowym, teatralnym a ostatecznie i w polityce. W Wielkiej Brytanii ofiarą tych oskarżeń, zresztą bardzo poważnych, bo obejmujący molestowanie młodych chłopcόw, padł Ameykanin Kevin Spacey, były dyrektor tradycyjnego teatru szekspirowskiego Old Vic Theatre. Spacey otrzymał poprzednio dwa Oscary i występował w popularnym serialu politycznym “Domek z Kart”. Teraz zaprzestano produkować ten serial a producent Netflix stara się znaleźć innego aktora, rόwnie zdolnego, aby Spacey zastąpić. Rόwnież zatrzymano produkcję filmu ktόry był już prawie gotowy w ktόrym Spacey był gwiazdą, sprowadzono nowego aktora do głόwnej roli i nagrywają ponownie sceny w ktόrych poprzednio był Spacey, ale już bez niego. Reakcja wobec Spacey była powszechna i brutalna (nawet opuścił go jego agent), ale trzeba przyznać że na to zasługiwał.
Ta sama kaskada trafiła na politykόw brytyjskich. Labour Party miała problem z niewybrednym zachowaniem paru posłόw. Wypłynęła nawet sprawa zgwałcenia jednej z działaczek Partii przez kogoś na wyższym stanowisku partyjnym. Sprawą miała się zająć policja. Chronoloigcznie jednak, pierwszy poleciał minister obrony Sir Michael Fallon. Z początku chodziło o stosunkowo trywialną sprawę położenia ręki na kolanie dziennikarki czternaście lat temu. Lecz potem okazało się że miał cięższe przewinienia, robiąc rόżne lubieżne uwagi i dotykając inne części ciała kobiet. Najbardziej na niego obrażona była rywalka polityczna Theresy May, Angela Leadsom. Ta stwierdziła że kiedyś, gdy narzekała w rozmowie że ma zimne ręce, minister zasugerował jej żeby “włożyła ręce tam gdzie ma ciepłe miejsce”. Komentatorzy męscy byli zdziwieni że taka żartobliwa wypowiedź mogłaby być uważana za obraźliwą, lecz zależy komu to się mόwi, i w jakim kontekście taka wypowiedź miała miejsce. Pod obstrzałem jest rόwnież wicepremier Damian Green za zbyt lekkomyślne komentarze. Najbardziej zaskoczyła jednak wypowiedź posłanki brytyjskiej, ktόra stwierdziła że aby uniknąć obrażania kobiet pracownicy w biurze nie powinni przekomarzać się wzajemnie, tylko pracować. Byłaby to jakby zapowiedź nowej ery purytańskiej pozbawionej humoru i rozrywek.
Kto komu? To jest tu istotną kwestią tego problemu. Nie chodzi tu o lubieżność męską. W końcu kobiety też mogą być lubieżne. Jest to częścią codziennego wspόłżycia męsko-damskiego. Kobiety szczycą się że od lat 60-ych ubiegłego wieku mogą swobodnie rozwijać swoją wyzwoloną seksualność bez interwencji męskiej. Dziś jednak chodzi tu, nie o seks, czy sprośny humor, ale o nadużycie władzy przez mężczyznę ze względu na jego stanowisko i możność patronatu. I w państwach zachodnich dobrze to zrozumiano.
W Szwecji, oskarżony w obliczu licznych wypowiedzi na Facebooku poszkodowanych kobiet, wybitny dziennikarz musiał się poddać do dymisji. Jedna pracowniczka parlamentu europejskiego w Brukseli zanotowała 420 incydentόw molestowania seksualnego w okresie trzech lat pracy. We Francji powstał popularny wątek na Facebooku pt. “BalanceTon Porc” (ujawnił swojego prosiaka) do ktόrego zapisało się 50tys. kobiet w ciągu jednego dnia. Zarόwno prezydent Macron, jak i Theresa May, mają zamiar wprowadzić radykalniejsze rozwiązania prawne i zwyczajowe w sprawie molestowania. Prezydent Trump nie bardzo widzi taką potrzebę.
A w Polsce? W Polsce dziennikarze nowej elity "post-dobrozmianowej" już wiedzą co mają powiedzieć. Marcin Wolski pisze w “Gazecie Polskiej” że “chcąc wykluczyć element kokieterii, należałoby wszystkie niewiasty odziać w burki”. Poczym winę za to że Weinstein tak się zachował, zwalił na kobiety, pytając ile “osobiście zgłosiło się do niego z seksualną ofertą, ile nagabywało, marząc o roli, a on, słaby samiec, ulegał”. Piotr Skwieciński w swoim felietonie potępia zwolennikόw “lewackiej akcji, ktόra jest wykwitem ideologii radykalnie lewicowo-liberalnej, i służy... zastraszeniu wszystkich mężczyzn i wtrąceniu ich w poczucie winy”. To są wypowiedzi asόw prasy w kraju gdzie rząd odmawiał podpisania konwencji antyprzemocowej bo “to uderza w rodzinę”, a w Sejmie jest propozycja zakazania antykoncepcji awaryjnej bo kobiety bo tabletki “będą łykać jak cukierki”.
W Polsce Centrum Praw Kobiet już od początku obecnych rządόw straciło rządowe dotacje, a obecnie po ostatnich demonstracjach kobiet w obronie swoich praw, policja skonfiskowała im komputery i wydrukowaną dokumentację. Niestety w tym wypadku żelazna kurtyna znowu zapadła między Polską a zachodnią Europą, ale w kształcie wielkiego żelaznego pasa cnoty.
Wiktor Moszczyński - felieton ukazał się również w londyńskim Tygodniu Polskim
ZOBACZ RÓWNIEŻ
Napisz komentarz
Komentarze