Rzeka nigdy taka sama

Starling związany jest z galerią od dłuższego czasu - w 1999 roku odbywał w niej staż, a rok później wystawił tam swoją pierwszą solową ekspozycję. Warto w tym miejscu dodać, że został on laureatem nagrody Turnera w 2005 roku. Never The Same River (Possible Futures, Probable Pasts) zbiera prace 30 artystów i projektantów, włączając w to: Francisa Bacona, Henry’ego Moore’a czy Ernö Goldfingera, odtwarzając bogatą historię centrum za pomocą fragmentów ekspozycji z ostatnich 50 lat.

Łukasz Marczewski
Nawet wchodząc do budynku galerii po raz pierwszy, można odnieść wrażenie, że coś dziwnego się tu święci. Pozornie wygląda to jakby instalacje były wciąż w przygotowaniu, bądź kurator pozbawiony był przestrzennej wyobraźni. Umieszczone dokładnie w tym samych pozycjach co uprzednio, eksponaty są niezgrabnie pogrupowane, zupełnie jakby przed chwilą jej tutaj dowieziono. W pewnym sensie tak się właśnie stało - przesyłka pochodzi przecież z przeszłości... Zrobiony ze skrawków skóry i sztucznego futra, zamknięty w starej gablocie, długi i chudy leniwiec (Sloth Creature) Francisa Upritcharda jawi się jak coś, co niedawno odkryto i odkurzono w głębokich magazynach muzeum historii naturalnej. Tuż obok pniak drzewa z nieistniejącego już Burgess Park w południowo-wschodnim Londynie. Keith Coventry utrwalił zburzenie parku odlewając pień w bronzie i malując go na „pogrzebowo” czarny kolor dla nadania odpowiedniej godności szczątkom. Z kolei Mike Nelson odtworzył swoją instalację z 1988 roku. Składa się na nią kilkanaście dziwnych przedmiotów jak np. kaski motocyklowe pomalowane w czaszki czy głowa Myszki Miki z porożem gazeli ułożonych w szereg niczym jakaś niedokończona wystawa trofeów myśliwskich. Jak na ironię Nelson poświecił 4 tygodnie na odbudowanie tej ad hoc instalacji, zupełnie jak kurator rekonstruujący prace zmarłego artysty. Najbardziej innowacyjne projekty rzadko kiedy się starzeją. Krzesło w stylu bentwood, komplet stolików do kawy oraz pudełko na kapelusze zaprojektwane przez Marcela Breuera dla Isokon (firmy, która wybudowała charakterystyczny budynek mieszkalny przy Lawn Road) wchodziły początkowo w skład wystawy Hampstead in the Thirties, a  niektóre z nich są wciąż dostępne w sprzedaży. Warto zwrócić uwagę na czarno-biały film Davida Lamelasa nakręcony w centrum i jego okolicach w 1969 roku. Dla wszystkich, którym lata 60-te kojarzą się z rewolucją seksualną lub obyczajową, ten swoisty rekonesans zwyczajów małomównych Londyńczyków może być nie lada szokiem. Zapytany o odczucia w związku ze zbliżającym się lądowaniem człowieka na księżycu, jeden z elokwentnych rozmówców odpowiedział pytaniem na pytanie „odczucia?” - zupełnie jakby poproszono go o ściągnięcie spodni na środku  Finchley Road. Zdecydowane must see dla każdego, kto lubi inteligentnie, ujmująco i żartobliwie „zaserwowaną” sztukę.
      

Never The Same River (Possible Futures, Probable Pasts)
Wystawa otwarta do 20 lutego
Camden Arts Centre
Arkwright Road
London NW3 6DG
Galeria czynna od wtorku do niedzieli w godzinach 10-18.
Wstęp bezpłatny