Adam Siemieńczyk
„oGródek PoEzji Londyn” to spotkanie, podczas którego poprzez osobistą obecność zaświadczony został fakt istnienia poetyckiego świata.
- Ludzie żyjący w obrębie poezji istnieją. Mimo wszystko.
- Poetycki zew sprawił, że spotkały się osoby z różnych miast, środowisk i pokoleń.
- Trud podróży nie powstrzymał ich przed stawiennictwem.
- Każdy miał kilka minut aby opowiedzieć o sobie w kontekście więzów, gdyż taki był tytuł spotkania.
- Medal oGródka PoEzji Londyn jest symbolem słowa „Dziękuję”, wybrzmienia którego tak bardzo brakuje w obecnych czasach.
- Wystawa Poetycka Sfera:
Pokazuje ona koncepcję wychylenia się w stronę wiersza, twórczości autora lub innej kultury. Nie próbuje ona powiedzieć, że wiemy więcej na temat poezji niż inni. Ale prezentuje ona różne drogi, którymi zmierzamy do jej poznania.
Postulat ten realizowany jest na kilka sposobów: wywiady z artystami, monografie poświęcone współczesnym autorom, medal oGródka PoEzji Londyn, książka „Piękni ludzie. Poeci mojej emigracji”, wydruki plakatów i zdjęć ze spotkań PoEzji Londyn i "rzeźba wiersza".
- Wywiady:
Na wystawie pokazano wydruki na płótnie w formacie A3 wywiadów, które prowadził Adam Siemieńczyk dla londyńskiej Cooltury.
Prezentuje ona postacie, które tworzą Poetycką Sferę od momentu inspiracji do decyzji kontaktu poety z odbiorcą. Jest więc m.in.: Muza, Inspiracja, Transkrybentka, Kompozytor, Aktor, Reżyser, Organizator, Uważny Czytelnik, Rozmówca, Poeta. Przyjęte zostało założenie, że definicja poezji dopiero powstaje. Każda z postaci uosabia jeden z archetypów. Postawione było pytanie - Czy np. mamy opisaną i rozpoznaną postać Inspiracji, czy też jest ona obecnie w momencie definiowania?
- Medal oGródka PoEzji Londyn:
Upamiętnia poetkę Barbarę Jurkowską-Nawrocką. Są tam słowa z jej wiersza: "Jestem tu i tam też". Inskrypcje Piękno i Szacunek - to hasła przewodnie w kreacji artystycznej i budowaniu relacji międzyludzkich. Kapituła medalu skupia osoby z kilkunastu krajów m.in. Polska, UK, Francja, Węgry, Bułgaria, Niemcy, Hiszpania. Tam też prezentowane są idee PoEzji Londyn.
- Monografie zawierające analizę wierszy:
"Poezja pod lupą. Kreatywna analiza wierszy Anny Marii Mickiewicz" i wersja angielska tej publikacji: "Poetry under magnifying glass...".
"Nasze koty umierają po drodze. Kreatywna analiza wierszy Marty Brassart".
- Rzeźba wiersza. Jest to propozycja postawienia poezji w centralnym punkcie wobec innych sztuk. Rzeźba ma charakter koncepcyjny i jej prezentacja zmienia się w zależności od miejsca.
Podstawowe założenia to:
- drewniane, gliniane lub metalowe tabliczki wypełnione woskiem.
Na wosku naniesione są piktogramy brzmienia sylab poszczególnych wyrazów. Pierwsza część to trzysta słów w danym języku (niemiecki, grecki, francuski, angielski), które pokazują drogę do nauki języka. Druga część to tabliczki z poszczególnymi słowami wiersza ustawione w kształcie wieży Babel. Paradoksalnie zapis i odczytanie wiersza ma pokazać odwrotność pomieszania języków. W tym przypadku pokazane były tabliczki z wiersza „Modlitwa” niemieckiego poety Petera Gehrischa. Modlitwa jako miejsce symbolicznego połączenia. Wielokrotność jej powtarzania symbolizuje mnogość odniesień wiersza i jego niezgłębione znaczenia. Wosk jest również symbolicznym rozpoczęciem modlitwy, jako strugi ściekające ze świec. Wypełniają one przestrzeń tabliczek, a potem nanoszone są rysunki transkrypcji. Pokazany jest symbolicznie przez to również nowy język, który tworzy się w momencie odczytywania poezji. Piktogramy stanowią przecież swoisty nowy alfabet lub język obrazkowy.
Woskowe tabliczki są również odniesieniem do miejsca zamieszkania autora. Znaleziono bowiem jedną z nich w Murze Hadriana w okolicach Newcastle Upon Tyne.
- Wydruki plakatów przygotowanych na comiesięczne spotkania w Polskim Ośrodku Społeczno Kulturalnym w Londynie, Domu Nauczyciela w Łodzi i plakaty oGródka PoEzji.
- Zdjęcia dokumentalne upamiętniające osoby Barbary Jurkowskiej-Nawrockiej, Aleksandra Nawrockiego, Wiesława Bołtryka, Danuty Błaszak.
- Zdjęcia ze spotkań w Ambasadzie Kazachstanu w Londynie.
Rzeźba wiersza:
Zapis wiersza na woskowych tabletach ustawionych w kształcie Wieży Babel.
Woskowy tablet jest antycznym narzędziem służącym do robienia notatek. Z uwagi na przestrzenną formę jest on swoistą rzeźbą.
Punktem wyjścia jest wiersz Modlitwa Petera Gehrischa. Modlitwa jako miejsce połączenia. Mogą w niej uczestniczyć ludzie nawet nie znający danego języka. Mogą w niej uczestniczyć ludzie różnych wyznań i religii. Modlitwę można powtarzać wielokrotnie i odkrywa ona wciąż nowe pokłady znaczeń. Modlitwa - medytacja to wyciszenie. Odejście od codziennego zgiełku.
To jest pierwszym krokiem do poznania, próby zbliżenia się do innej kultury, drugiego człowieka
Woskowy tablet jest również urządzeniem mnemotechnicznym. Dany wyraz reprezentowany jest w formie rysunku przedmiotów, które podpowiadają pierwsze litery kolejnych sylab. Np. Generał i Betoniarka to Ge Bet - niemieckie słowo modlitwa (gebet). Uniwersytet, Beczący Baran, Grapefruit Grający na Flecie i liść to Un Be Grajf Liś, czyli coś niespotykanego.
Klocek Duplo to Du jak niemieckie du.
Każde z tych słów umieszczane jest w konkretnym miejscu, by zachować kolejność wyrazów i odczytać wiersz w należytej kolejności. W tym przypadku rolę Rzymskiego Pokoju (mnemotechika) stanowi kuchnia poety. Mamy lodówkę, a na niej Generała i Betoniarkę.
Stołeczek, a na nim klocek Duplo. Kredens, a na nim Uniwersytet, Baran, Grający Grapefruit i Liść. Itd, aż do zakończenia wiersza.
Te informacje również są zapisane na tablecie.
Tablet poprzez swoją sensualność powoduje przyspieszenie procesu zapamiętywania. Dotyk, zapach, różnorodność form, ciepło, ciężar, faktura, kolor to wszystko wpływa na zmysły.
Fakt zapisywania rylcem, niejako grawerowania w wosku powoduje również udział różnych mięśni w procesie zapamiętywania.
Ciekawy jest proces nanoszenia rysunków, piktogramów, symboli, które reprezentują poszczególne dźwięki. Pierwotnie wydaje się, że rysunek jest najwłaściwszą formą, ponieważ daje łatwość i pewność rozpoznania. Po kilkukrotnym użyciu okazuje się, że istnieje tendencja do upraszczania zapisu. Tak więc krowa zmienia się w parę rogów zaznaczonych kilkoma kreskami; rysunek Uniwersytetu zmienia się w daszek oparty na dwóch kreskach.
Na przestrzeni pracy nad jednym wierszem widzimy ewolucję znaków.
Każdy z piktogramów jest furtką do pamięci; przyjacielem pomagającym uchwycić brzmienia i znaczenia słów. Ważne jest to, co budzi w wyobraźni, a nie jego zewnętrzny obraz. W efekcie powstaje nowy język, aby poznać język obcy, który prowadzi do odczytania wiersza, który kryje swoje znaczenia na kilku poziomach.
Wosk użyty do wypełnienia tabletu.
Modlitwa może odbywać się w obecności płonących świec. Często jest z tym kojarzona.
Wykonanie rzeźby odbywa się właśnie od spotkania, wyciszenia, zapalenia świec, wspólnej medytacji-modlitwy. Wosk, który skapuje ze świec wypełnia tablety. Wtedy powstaje zapis wiersza.
Podczas spotkania medal oGródka PoEzji Londyn otrzymali:
Anna Kondratiuk-Świerubska, Teresa Radziewicz, Mira Łuksza, Robert Szyryngo, Anna Pawłowska, Katarzyna Rogacz, Krzysia Bezubik, Gosia Pawłowska, Tomasz Nowak, Marlena Zynger, Ewa Zalenay, Ewa Beniak-Haremska, Barbara Gruszka-Zych, Elżbieta Karczewska, Łucja Dudzińska, Krzysztof Korotkich, Justyna Sawczuk, Natalia Kosa, Ryszard Kawalec, Agnieszka Herman, Wiesław Kulesza, Iwona Gołko, Dariusz Szada-Borzyszkowski, Dominik Sołowiej.
Napisz komentarz
Komentarze