Nie ma chyba nikogo wśród rodaków, kto nie znałby lub nie obejrzał przynajmniej niektórych dzieł tego legendarnego twórcy filmowego. Filmy Jerzego Hoffmana na stałe wrosły w świadomość kulturową wielu pokoleń Polaków, niemalże każdy z nas ma zapewne jakiś swój ulubiony, od lat niezaprzeczalnie dostarczają nam wzruszeń, stały się nierozłączną częścią kanonu polskiej kinematografii. Ekranizację „Potopu” Jerzego Hoffmana obejrzało 27 milionów widzów. Film został nominowany do Oscara, sam Artur Rubinstein odwołał wtedy swój koncert, aby wziąć udział w projekcji tego filmu, a Hoffman od razu dostał propozycję pozostania w Stanach Zjednoczonych i pracy w Hollywood! Wielki sukces, jednak mimo to zdecydował się wrócić do Polski.
Wybitny polski reżyser i scenarzysta filmowy urodził się 90 lat temu w Krakowie, dokładnie 15 marca 1932 roku. W 1940 został zesłany wraz z częścią rodziny na Syberię, wrócił do Polski po zakończeniu wojny. W 1955 ukończył reżyserię w moskiewskim Instytucie Kinematografii Gierasimowa. W tym samym roku zadebiutował jako reżyser realizując wraz z Edwardem Skórzewskim filmy dokumentalne i przyczynił się do narodzin „polskiej szkoły” w filmie dokumentalnym, przełamując socrealistyczne schematy tego typu produkcji. Z Edwardem Skórzewskim nakręcił także dwa filmy fabularne.
Sławę zdobył przede wszystkim jako twórca adaptacji „Trylogii” Henryka Sienkiewicza („Pan Wołodyjowski”, „Potop”, „Ogniem i mieczem”), osadzonej w czasach XVII-wiecznej Rzeczypospolitej. Był także realizatorem filmów obyczajowych i wojennych. W różnorodnej twórczości fabularnej Jerzego Hoffmana mocno odznacza się jego fascynacja tematyką historyczną. Reżyser specjalizował się w spektakularnych widowiskach, jak również w tzw. kinie popularnym, zdobywając uwielbienie ogromnej liczby widzów i niezwykłą popularność.
W 1962 roku Jerzy Hoffman wraz z Edwardem Skórzewskim zrealizowali swój pierwszy film fabularny pt. „Gangsterzy i filantropi”, składający się z dwóch komediowych nowel, a w 1964 roku stworzyli film „Prawo i pięść”, będący opowieścią o byłym więźniu obozu koncentracyjnego, który po II wojnie światowej dociera na Ziemie Odzyskane i podejmuje walkę z szabrownikami. W 1965 roku Hoffman i Skórzewski nakręcili jeszcze jeden film obyczajowy „Trzy kroki po ziemi” - doceniony przez krytykę filmową, aczkolwiek był to już koniec współpracy obu reżyserów.
Z powodu częstych ingerencji cenzury w jego filmy o tematyce współczesnej, Jerzy Hoffman zdecydował się na podjęcie tematyki historycznej. Zaczął od ostatniej części „Trylogii” Henryka Sienkiewicza zatytułowanej „Pan Wołodyjowski”, której bohaterem była fikcyjna postać XVII-wiecznego patrioty polskiego, w którą to rolę wcielił się Tadeusz Łomnicki. Pomimo ogromnych trudności z realizacją filmu „Pan Wołodyjowski” został ukończony w 1969 roku i był doskonale przyjęty zarówno przez krytyków, jak i przez widzów, bijąc rekordy popularności. Dzięki temu sukcesowi Hoffman mógł rozpocząć pracę nad środkową częścią „Trylogii”, „Potopem”, opisującym okres wojny polsko-szwedzkiej z połowy XVII wieku. Koszt tej produkcji był ogromny, około stu milionów ówczesnych złotych, jednakże nakręcony z rozmachem „Potop” odniósł wielki sukces, obejrzało go w kinach 27 milionów widzów, został też m.in. nominowany do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, przegrywając jednak z „Amarcordem” Federica Felliniego.
W następnych latach Jerzy Hoffman zrealizował ekranizację powieści Heleny Mniszkówny „Trędowata” (1976) i film wojenny „Do krwi ostatniej…” (1978), a w 1980 roku, po zostaniu kierownikiem artystycznym Zespołu Filmowego „Zodiak” podjął pracę nad adaptacją powieści „Znachor” Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Filmowy „Znachor” (1981) był kolejnym dziełem reżysera, które zyskało wielką popularność wśród widzów. Ostatnim filmem zrealizowanym przez Hoffmana przed transformacją ustrojową był „Wedle wyroków twoich…” (1983) opowiadający o dramacie egzystencji Żydów w trakcie II wojny światowej.
W 1992 roku Hoffman nakręcił wprawdzie melodramat „Piękna nieznajoma” o romansie między porucznikiem rosyjskim a nieznajomą kobietą, ale głównie przygotowywał się już do realizacji pierwszej części Sienkiewiczowskiej „Trylogii” – „Ogniem i mieczem”, osnutej wokół powstania Chmielnickiego. Ta superprodukcja (1999), zrealizowana za osiem milionów dolarów, była następnym wielkim przebojem reżysera w Polsce, została też ciepło przyjęta w mediach amerykańskich.
W 2003 roku Hoffman ofiarował widzom film „Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem”, oparty na powieści autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego, którego tematem jest legenda dotycząca źródeł powstania dynastii Piastów. Po tej produkcji, w 2007 roku, reżyser zrealizował swój kolejny ważny dokument pod nazwą „Ukraina. Narodziny narodu”.
Ostatnim dziełem reżysera jest jego własny, pozbawiony oparcia w literackich pierwowzorach film zatytułowany „1920 Bitwa Warszawska” (2011), którego akcja rozgrywa się na tle wojny polsko-bolszewickiej, będący pierwszą w historii polskiego kina superprodukcją wykorzystującą technologię trójwymiarową.
Program przeglądu filmów Jerzego Hoffmana
„Ogniem i mieczem” – 23/04 (sobota)
„Znachor” – 28/04 (czwartek)
„Prawo i pięść” – 05/05 (czwartek)
„Gangsterzy i filantropi” – 12/05 (czwartek)
„1920 Bitwa Warszawska” – 21/05 (sobota)
„Potop” – 28/05 (sobota)
„Pan Wołodyjowski – 04/06 (sobota)
„Stara baśń” – 11/06 (sobota)
„Piękna nieznajoma” – 16/06 (czwartek)
„Trędowata” – 25/06 (sobota)
Wszystkie seanse odbędą się w Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym w Hammersmith. Początek projekcji sobotnich o 19:00, a czwartkowych o 19:30. Możliwe dodatkowe seanse dla szkół sobotnich po wcześniejszym ustaleniu z managerem POSK-u.
Bilety: dorośli £7, młodzież £5 – na Eventbrite i w recepcji POSK-u.
Napisz komentarz
Komentarze