Urodzony 18 listopada 1953 roku Wójcik był trenerem m.in. Jagiellonii Białystok, Legii Warszawa, Pogoni Szczecin, Śląska Wrocław i Widzewa Łódź.
W latach 1989–1992 był trenerem polskiej reprezentacji olimpijskiej w piłce nożnej mężczyzn, z którą zdobył srebrny medal igrzysk w Barcelonie, a w latach 1997–1999 reprezentacji Polski seniorów. Poseł na Sejm V kadencji.
Jako piłkarz występował w klubach warszawskich: Agrykoli (1967–1970), Gwardii (1970–1974, jeden mecz w ekstraklasie), Ursusie (1974) i Hutniku (1975–1976) oraz za granicą: w Rawalpindi w Pakistanie (1976–1977) i w kanadyjskim polonijnym Toronto Falcons (1979–1980).
W 1979 ukończył studia na Wydziale Trenerskim Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Pracę trenerską rozpoczął w Hutniku Warszawa. Następnie współpracował z reprezentacją Polski juniorów do lat 16. Później pracował w Pogoni Grodzisk Mazowiecki, Huraganie Wołomin, reprezentacji Polski juniorów do lat 16, Hutniku Kraków i Jagiellonii Białystok, z którą w 1987 awansował do ekstraklasy. Odszedł jednak po nieudanym początku nowego sezonu.
Był szkoleniowcem reprezentacji Polski do lat 18. Od lutego 1989 trenował młodzieżowo-olimpijską reprezentację Polski, z którą wywalczył awans do turnieju olimpijskiego w Barcelonie w 1992, gdzie zdobył srebrny medal. Po tym sukcesie stał się faworytem mediów i jednym z głównych kandydatów do zastąpienia na stanowisku selekcjonera reprezentacji Polski Andrzeja Strejlaua. Objął jednak funkcję trenera Legii Warszawa. W pierwszym sezonie pracy zajął z drużyną Legii pierwsze miejsce w lidze. Jednak po zweryfikowaniu wyników ostatniej kolejki ekstraklasy władze PZPN postanowiły odebrać Legii punkty zdobyte w meczu z Wisłą Kraków, a tym samym Legia straciła tytuł Mistrza Polski na rzecz Lecha Poznań. Kontynuował pracę z Legią do końca rundy jesiennej sezonu 1993–1994, po czym w przerwie zimowej opuścił Polskę i podjął pracę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, gdzie prowadził reprezentację olimpijską oraz klubowe drużyny Kworfakkan i Al-Khallej.
Po dymisji Antoniego Piechniczka ze stanowiska selekcjonera kadry narodowej i krótkim epizodzie Krzysztofa Pawlaka w lipcu 1997 objął stanowisko pierwszego trenera reprezentacji. Znaczącą rolę w prowadzonej przez niego drużynie odgrywali zawodnicy, z którymi zdobył srebrny medal w Barcelonie (m.in. Jerzy Brzęczek, Andrzej Juskowiak, Wojciech Kowalczyk, Tomasz Łapiński czy Tomasz Wałdoch). Zwolniony został w 1999 po nieudanych eliminacjach do Mistrzostw Europy w 2000. Później pracował jako menedżer w Pogoni Szczecin, jako trener w Śląsku Wrocław, w cypryjskim Anorthosis Famagusta i reprezentacji Syrii. W 2004 prowadził drużynę Świtu Nowy Dwór Mazowiecki. Od 2004 do 2007 był członkiem Wydziału Szkolenia PZPN. W latach 2007–2008 prowadził Znicz Pruszków. W 2008 został trenerem Widzewa Łódź, zwolniono go po trzech meczach.
PAP/WIKIPEDIA
Napisz komentarz
Komentarze